- RUSTICAE
- RUSTICAEunum ex tribus gallinarum generibus, Varroni de Re Rust. l. 3. c. 9. ubi recenset Villaticas, Rusticas, Africanas: Graecis vertuntur Ἀτταγῆνες; hodie Italis Francolini, Gallis silvestres Gelinotiae. Nam et silvas amant et nomen respondet. Rusticulas unô verbô eiam dixêre Latini, atque ita in lemmate Martialis, l. 13. Epigr. 76. ubi sic canti.Rustica sim, an perdix, quid refert, si sapor idem est?Carior est perdix, sic sapit illa magis.Certe nullam hodie avem habemus, quam dicere possimus aeque bene respindere ac convenire Attagenis formae et descriptioni, ut hanc Rusticulam Gallorum sive gelinottam; nam que et colore qui ὑποπυῤῥίζων est, et rostri longitudine atque acumine ei omnino similis est. Nec obstat, quod Plinius et Martialis Attagenem a Rusticula diversam faciunt. Attagenem nempe lonicum maxime celebrant; et sapore inter omnes aliorum locorum attagenas commendatum praedicant. Nec mirum aut novum, gustu et formâ differre idem genus pro patriae diversitate, etc. Interim Gallinas rusticas in Urbe raras fuisse, et in ornatibus publicis spectandas exhibitas, simul cum psittacis et merulis albis, atque aliis id genus inusitatis, idem indigitat Varro, ubi supra. Vide Salmas. ad Solin. p. 149. et 150.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.